Γκιώνα, Πυραμίδα, “Ζουζού”, 4.7.2003 240μ, VIII-, A1 Τζ.Μηλιάς, Ηλ. Καζαής
Απαραίτητα υλικά: 15 σετάκια (μία σειρά καρυδάκια και 1 μεγάλο friend Camalot No 4 μπορεί να είναι χρήσιμα, όχι όμως απαραίτητα).
Πρόσβαση: Από την Καλοσκοπή παίρνουμε το χωματόδρομο που ανεβαίνει προς τη Γκιώνα. Στη μεγάλη διασταύρωση (θέση μνήματα) όπου μπορούμε να ακολουθήσουμε τρεις πιθανές πορείες συνεχίζουμε ευθεία και σε επόμενη διασταύρωση πάμε αριστερά (υπάρχει ταμπέλα με σήμανση προς Γκιώνα). Παρκάρουμε σε αριστερή φουρκέτα όπου ξεκινάει με καλή σήμανση το μονοπάτι για Βαθιά λάκα και Πυραμίδα. Σε μία περίπου ώρα, από το καλογραμμένο αυτό μονοπάτι φθάνουμε στα πρώτα λιβάδια όπου αφήνουμε το μονοπάτι για να κινηθούμε δεξιά μέχρι επίπεδο λιβάδι με σημάδια από παλιότερες κατασκηνώσεις. Από εκεί, σε 40΄περίπου και χωρίς να ακολουθούμε συγκεκριμένο μονοπάτι, φθάνουμε στη βάση της ορθοπλαγιάς της Πυραμίδας που ορθώνεται ακριβώς μπροστά μας. Στη μέση περίπου της ορθοπλαγιάς, δεσπόζει λείος και κάθετος ένας μεγάλος πύργος (ύψους περίπου 200μ) στον οποίο κινούνται διαδρομές όπως “Τα φτερά των αετών”, ο “Ενδυμίωνας” και βέβαια “η Ζουζού”. Η Ζουζού ξεκινάει περίπου στη μέση του, σε σημείο όπου ακουμπάει πάνω του ένας βράχος τον οποίο μάλιστα πατάμε για να φτάσουμε να περάσουμε την πρώτη πλακέτα. Η πρώτη σχοινιά είναι αρκετά χαρακτηριστική, μία λεία πλάκα καλά ασφαλισμένη με πλακέτες.
Ιστορικό: Η «Ζουζού», ανοίχτηκε αποκλειστικά από κάτω από τον Τζώρτζη Μηλιά με τη βοήθεια πολλών και διαφορετικών σχοινοσυντρόφων (Τσούτσιας, Θεοδωρακάτος, Καραλή, Ναυπλιώτης, Πατεράκης, Καραμπελόπουλος). Η πρώτη σχοινιά καρφώθηκε το φθινόπωρο του 2001 για να συνεχιστούν οι προσπάθειες το 2002 και να ολοκληρωθεί τελικά η προσπάθεια τον Ιούλιο του 2003 με σχοινοσύντροφο τον Ηλία Καζαή. Η τελευταία σχοινιά, μεγάλο τμήμα της οποίας σκαρφαλώθηκε τεχνητά, καρφώθηκε από πάνω. Έχει επιχειρηθεί η ελεύθερη ανάβασή της (Θανόπουλος κ.α.) χωρίς όμως μέχρι σήμερα αποτέλεσμα. Ζουζού είναι το χαϊδευτικό όνομα της ανηψιάς του Τζώρτζη Μηλιά, Άννας Μηλιά που γεννήθηκε και έζησε τους πρώτους μήνες της ζωής της παράλληλα με την ολοκλήρωση της διαδρομής. Η πρώτη επανάληψη έγινε στις 26.7.2003 από τους Ε.Μόσχοβιτς, Δ.Μαυρόπουλο και Δ.Αϊβαζίδη.
Περιγραφή
1η σχοινιά: Η 1η σχοινιά κινείται σε χαρακτηριστική λεία πλάκα με ξεκίνημα σε βράχο που στέκεται στη βάση της και βοηθάει τις πρώτες κινήσεις. Στη συνέχεια η διαδρομή πάει δεξιά για να μπει στην καθαρή πλάκα-τοίχο όπου με συνδυασμό όμορφων κινήσεων, βρίσκοντας τακάκια και χαραμάδες προχωράμε σε πεδίο καλά ασφαλισμένο (10 πλακέτες) και δυσκολίας VII+. Προς το τέλος της σχοινιάς, η δυσκολία τελειώνει και η ασφάλιση αραιώνει. Εκεί, μπορεί εύκολα να προστεθεί ένα μεσαίο καρυδάκι.
2η σχοινιά: Η 2η σχοινιά κινείται ελαφρά προς τα αριστερά, περνάει πέρασμα VII+/VIII- για να φθάσει, λίγο πιο πάνω, στο R2 (12 πλακέτες).
3η σχοινιά: Στην 3η σχοινιά, μετά τη δεύτερη πλακέτα έχουμε δύο επιλογές: Ή κινούμαστε δεξιά σε εκτεθειμένη τραβέρσα που παίρνει καλό μεγάλο friend (Camalot No 4), ή συνεχίζουμε ευθεία για να τραβερσάρουμε μερικά μέτρα πιο πάνω. Ακολουθεί ντελικάτο πέρασμα VIII- καλά ασφαλισμένο για να καταλήξουμε στη βάση του χαρακτηριστικού τοίχου που ακολουθεί (8 πλακέτες).
4η σχοινιά: Η τέταρτη σχοινιά, συνεχίζει ελαφρά προς τα δεξιά για να καταλήξει ακριβώς πριν το ρελέ σε δύσκολη κίνηση που τεχνητά (τραβώντας το τελευταίο σετάκι πριν το ρελέ) είναι VI+/VII βαθμού ενώ ελεύθερα φθάνει το VIII+.
5η σχοινιά: Η 5η σχοινιά είναι η πρώτη που κινείται στις ελαφρά θετικές πλάκες, τραβερσάροντας αρχικά προς τα δεξιά σε γλυμμένα (VII). Η συνέχεια είναι σχετικά εύκολη, συνεχίζει να κινείται σε πλάκες με άφθονο ανάγλυφο, είναι ασφαλισμένη με 5 πλακέτες και ένα διαμπερές και αν θέλουμε, μπορούμε να την ασφαλίσουμε πιο καλά με καρυδάκια.
6η σχοινιά: Στην 6η σχοινιά (5 πλακέτες, ένα διαμπερές) περνάμε αριστερά από το ρελέ των «Φτερών των αετών», προκειμένου να αποφύγουμε την κίνηση σε χόρτα (VI) για να καταλήξουμε σε δύσκολο πέρασμα (VII) πριν το ρελέ. Πριν τις πλακέτες του τελευταίου περάσματος, προκειμένου να αποφύγουμε μεγάλο runout μπορούμε να προσθέσουμε ένα καρυδάκι ή μεσαίο friend.
7η σχοινιά: Η 7η σχοινιά καταλήγει σε χαρακτηριστική νεροσυρμή που μάλιστα φαίνεται σαν μία γραμμή στον πύργο από μακριά. Ξεκινάει με δυσκολία VII μέχρι χαρακτηριστική σπηλιά όπουν υπάρχει και σχοινάκι σε διαμπερές για να συνεχίσει με όμορφη τεχνητή αναρρίχηση για 11 πλακέτες. Πιο πάνω η κλίση και η δυσκολία πέφτουν, η νεροσυρμή στενεύει και σκαρφαλώνουμε σε πεδίο VI βαθμού για να φθάσουμε στο R7 και στην κορυφή του πύργου. Στο τεχνητό, εκεί που οι ασφάλειες είναι πολύ κοντά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε περισσότερες από μία φορές κάποια σετάκια (κάποια είναι αρκετά κοντά ώστε να τα φτάνουμε και να τα ξαναπερνάμε) έτσι ώστε να μην είναι απαραίτητο να διαθέτουμε τόσα πολλά σετάκια.
Ανάπτυγμα
1η σχοινιά: 30μ (10 πλακέτες),
2η σχοινιά: 30μ (12 πλακέτες),
3η σχοινιά: 25μ (8 πλακέτες),
4η σχοινιά: 25μ (8 πλακέτες),
5η σχοινιά: 40μ (5 πλακέτες),
6η σχοινιά: 45μ (5 πλακέτες),
7η σχοινιά: 45μ (17 πλακέτες)
Επιστροφή: Με ραπέλ ως εξής: R7 →R6 (45μ), R6 →R4 (ένα μεγάλο ραπέλ 60μ που φθάνει οριακά με 60άρια σχοινιά), R4→ R3 (15μ, ένα μικρό πλάγιο ραπέλ), R3→ R1 (40μ, προσοχή γιατί το R1 είναι κάτω από αρνητικά), R1→ κάτω (25μ)
