Γκιώνα, Πυραμίδα, “Των Χημικών”, 24.9.1994, 180μ, VIΙ/VII+, Τζ.Μηλιάς, Ν. Ντούρος
Απαραίτητα υλικά: 12 σετάκια, μία σειρά καρυδάκια, μεσαία friends
Πρόσβαση: Από την Καλοσκοπή παίρνουμε το χωματόδρομο που ανεβαίνει προς τη Γκιώνα. Στη μεγάλη διασταύρωση (θέση μνήματα) όπου μπορούμε να ακολουθήσουμε τρεις πιθανές πορείες συνεχίζουμε ευθεία και σε επόμενη διασταύρωση πάμε αριστερά (υπάρχει ταμπέλα με σήμανση προς Γκιώνα). Παρκάρουμε σε αριστερή φουρκέτα όπου ξεκινάει με καλή σήμανση το μονοπάτι για Βαθιά λάκα και Πυραμίδα. Σε μία περίπου ώρα, από το καλογραμμένο αυτό μονοπάτι φθάνουμε στα πρώτα λιβάδια όπου αφήνουμε το μονοπάτι για να κινηθούμε δεξιά μέχρι επίπεδο λιβάδι με σημάδια από παλιότερες κατασκηνώσεις. Από εκεί, σε 40΄περίπου και χωρίς να ακολουθούμε συγκεκριμένο μονοπάτι, φθάνουμε στη βάση της ορθοπλαγιάς της Πυραμίδας που ορθώνεται ακριβώς μπροστά μας. Η “χημικών” ξεκινάει ακριβώς αριστερά από το μεγάλο πύργο, μέσα σε χαρακτηριστική νεροσυρμή. Λίγο δεξιότερα από τη βάση της διαδρομής υπάρχει μικρή σπηλιά ενώ φαίνονται καθαρά από κάτω ένα καρφί (χαμηλά) και οι δύο πρώτες πλακέτες.
Ιστορικό: Το καλοκαίρι του 1993, ο Τζώρτζης Μηλιάς βρέθηκε στη Βαθιά λάκα με μαθητές του. Κάνοντας ραπέλ στη “Blotti” μέσα από τη νεροσυρμή, κάτω από το 1ο ρελέ της Blotti, είδε την πιθανότητα μίας νέας διαδρομής που θα ξεκινάει direct μέσα από τη νεροσυρμή αυτή για να καταλήξει στο πρώτο ρελέ της Blotti και να συνεχίσει σε δύσκολα αρνητικά ευθεία πάνω, κινούμενη στη συνέχεια αριστερά από τη Blotti. Έτσι, το Σεπτέμβριο του 1994, μαζί με το Νίκο Ντούρο ήρθαν με τον κατάλληλο εξοπλισμό (τρυπάνι, βύσματα κλπ) και άνοιξαν από κάτω τις τρεις πρώτες σχοινιές. Λίγες μέρες μετά, στις 24 Σεπτεμβρίου, ολοκλήρωσαν (πάντα από κάτω) τη διαδρομή που τελείωνε αεροπλανικά σε πολύ αρνητικό τοίχο με πιάσιμο-χούφτα εκεί ακριβώς που χρειαζόταν. Από τότε, η διαδρομή έχει δει πολυάριθμες επαναλήψεις, έχοντας γίνει μία από τις πιο κλασικές διαδρομές της Γκιώνας στην Πυραμίδα.
To καλοκαίρι του 2012, ο Τζ. Μηλιάς μαζί με τον Γ. Κοροδήμο συντήρησαν τη διαδρομή αλλάζοντας κάποιες πλακέτες, προσθέτοντας μία νέα πλακέτα σε κάθε ρελέ και κόβοντας όλους τους παλιούς σάπιους ιμάντες.
Περιγραφή:
1η σχοινιά (45μ): Η πρώτη σχοινιά ξεκινάει αρκετά δύσκολα με πέρασμα VII- που ασφαλίζεται με δύο πλακέτες. Η σκιά και το κρύο, συχνά κάνουν πιο δύσκολο από ότι είναι το ξεκίνημα αυτό που συνεχίζει με μερικά μέτρα VI για να φθάσει σε πατάρι και τελικά να μπει στη νεροσυρμή που είναι καλά ασφαλισμένη με πλακέτες (VII-). Συνολικά υπάρχουν στη σχοινιά αυτή 6 πλακέτες, 2 καρφιά και ένα διαμπερές.
2η σχοινιά (40μ): Από το R1, η διαδρομή κινείται αριστερά, σε αρνητικό τοίχο καλά ασφαλισμένο. Με κινήσεις VII/VII+, περνάμε τα αρνητικά για να συνεχίσουμε με εύκολα σπασμένα και με θετικές όμορφες πλάκες (V) που ασφαλίζονται εύκολα με καρυδάκια ή friends και οδηγούν στο δεύτερο ρελέ (4 πλακέτες).
3η σχοινιά (35μ): Η τρίτη σχοινιά είναι η πιο εύκολη σχοινιά της διαδρομής, κινείται σε σπασμένα χωρίς όμως καθόλου σαθρά και εκτός από ένα-δύο ιμάντες σε διαμπερή, δεν είναι ασφαλισμένη, παίρνει όμως εύκολα καρυδάκια και friends. Η σχοινιά καταλήγει σε πατάρι με χόρτα και προκειμένου στην έξοδο να μην αναγκαστούμε να εμπιστευτούμε κινήσεις στα χόρτα, καλό είναι προς το τέλος να πάμε λίγο αριστερά, πατώντας αποκλειστικά σε βράχο.
4η σχοινιά (30μ): Ομορφη σχοινιά με περάσματα VI βαθμού και συνεχή δυσκολία, είναι ασφαλισμένη με πλακέτες εκεί που χρειάζεται αλλά απαιτεί και τοποθέτηση φυσικών ασφαλειών (3 πλακέτες).
5η σχοινιά (30μ): Η σχοινιά αυτή είναι επίσης VI βαθμού, με πλακέτες αλλά και ανάγκη φυσικών ασφαλειών. Καταλήγει σε αρνητικό τοίχο που μοιάζει πολύ δύσκολος, έχει όμως χούφτα αλλά και βολικό τακάκι-πάτημα εκεί που πρέπει, κάτι που κάνει το πέρασμά ιδιαίτερα όμορφο και σχετικά εύκολο (VI+). Ίσια πάνω μετά το τελευταίο πέρασμα, είναι το R5 (3 πλακέτες και 1 καρφί).
Από το R5 μπορούμε είτε να κάνουμε ραπέλ για να γυρίσουμε πίσω, είτε να συνεχίσουμε σε μεγάλο διάζωμα και να κάνουμε δύο ακόμη σχοινιές ακολουθώντας τη διαδρομή «Κερασάκι» που ξεκινάει από το διάζωμα ως μία συνέχεια της «Χημικών» για να προχωρήσει προς την κόψη που καταλήγει στην κορυφή Πυραμίδα. Από το “Κερασάκι”, κατεβαίνουμε πάλι στο διάζωμα με ένα ραπέλ (βλέπε διαδρομή “Κερασάκι”).
Προσανατολισμός: Η διαδρομή είναι βόρεια και βρίσκεται σχεδόν συνέχεια στη σκιά.
Επιστροφή: Με τέσσερα ραπέλ με 60άρια σχοινιά (τα ρελέ έχουν κεντρικό κρίκο με 1 ή 2 πλακέτες και πάντα κάποιο δεύτερο σημείο ασφάλισης). Η ανάκληση των σχοινιών γίνεται εύκολα εφόσον τα ραπέλ διαδέχονται κατακόρυφα το ένα το άλλο.
R5 → R3 (50μ), R3 → R2 (40μ), R2 → R1 (40μ), R1 →κάτω (45μ).
Παρατηρήσεις: Πρόκειται για μία βουνίσια διαδρομή με σπορ χαρακτήρα στα δύσκολα περάσματα. Απαιτεί τη γνώση χρήσης φυσικών ασφαλειών αλλά και την ικανότητα για κινήσεις VII βαθμού σε ασφαλισμένο πεδίο με πλακέτες.