“Το πιλιέ των καραντίνερς”
Παρνασσός, Μπαρουτοσπηλιά, 1.11.2020
150μ, VII+
Τζώρτζης Μηλιάς, Στέλιος Σιβισίδης
Απαραίτητος εξοπλισμός: Δύο εξηντάρια σχοινιά (1/2) και 18 σετάκια (η διαδρομή είναι ασφαλισμένη πλήρως με πλακέτες)
Κατάβαση από την ίδια τη διαδρομή με τρία ραπέλ (R3→R2, R2 →R1, R1→ κάτω)
Το όνομα της διαδρομής, προέκυψε από μία ιδέα της κόρης του Στέλιου Σιβισίδη, Μαρίας. Έτσι, μεταξύ αστείου και σοβαρού, η διαδρομή αφιερώνεται σε όσους χρειάστηκε να μπουν σε καραντίνα, εξ αιτίας του κορωνοϊού covid-19.
Πρόσβαση: Κατευθυνόμενοι προς Γραβιά από τον δρόμο που περνάει από τα χωριά του Παρνασσού Αμφίκλεια, Πολύδροσο και Λιλαία, μετά τη Λιλαία και πριν ακριβώς την είσοδο στη Μαριολάτα, αριστερά μας βλέπουμε λιβάδια και πιο ψηλά χαρακτηριστική χαράδρα και χωματόδρομο που οδηγεί προς τα εκεί. Ακριβώς στην αρχή του χωματόδρομου, υπάρχει ταμπέλα που γράφει «προς Μπαρουτοσπηλιά». Στρίβουμε και ακολουθούμε το χωματόδρομο που αν και στενός δεν είναι κακός και κινούμενος κολλητά στην περίφραξη των κτημάτων στα δεξιά μας, καταλήγει σε λιβαδάκι (500μ) όπου μπορούμε να παρκάρουμε και να κάνουμε μανούβρα. Αν θέλουμε, μπορούμε να αφήσουμε το αυτοκίνητο στην άσφαλτο και να περπατήσουμε από εκεί. Στη συνέχεια, ακολουθούμε το καλογραμμένο μονοπάτι που οδηγεί προς την Μπαρουτοσπηλιά. Ύστερα από περίπου 45 λεπτά, το μονοπάτι περνάει κυριολεκτικά δίπλα στη βάση της ορθοπλαγιάς, εκεί ακριβώς όπου ξεκινάει το πιλιέ στο οποίο κινείται η διαδρομή (στο σημείο αυτό, υπάρχει στα δεξιά χαρακτηριστικός μεμονωμένος βράχος και λίγα μέτρα μετά, μία μεγάλη συκιά)
Ιστορικό: Στην Μπαρουτοσπηλιά, ο Τζώρτζης Μηλιάς πήγαινε ομάδες παιδιών για πεζοπορία από το 2006, όταν λειτούργησε για πρώτη χρονιά ο ξενώνας του, το MILIAS CAMPS VILLAGE. Την ίδια εκείνη χρονιά, ο δήμος Γραβιάς συντήρησε το μονοπάτι και έβαλε σχετικές ταμπέλες. Τα βράχια της περιοχής κέντρισαν το ενδιαφέρον του Τζ. Μηλιά και το χειμώνα του 2010 μαζί με τους παλιούς του μαθητές από την αναρρίχηση, Νικόλα Γρηγοροπουλο και Δημήτρη Μαντζαβίνο, άνοιξαν τρεις σπορ διαδρομές στα βράχια χαμηλά, στο ξεκίνημα της χαράδρας σε πλάκα με νότιο προσανατολισμό (πεδίο “Νικόλας Γρηγορόπουλος”). Στη συνέχεια, τέλη Σεπτεμβρίου του 2010, ακριβώς δεξιά από την είσοδο της Μπαρουτοσπηλιάς, ολοκλήρωσαν σε χαρακτηριστικό κόκκινο δίεδρο την πολύ όμορφη διαδρομή “Τα τρία γουρουνάκια”, 110μ, VI+, 29.9.2010. Κατά τη διάρκεια της ανάβασης της διαδρομής, δοκίμασαν και έβαλαν μερικές πλακέτες και στον τοίχο ακριβώς αριστερά από τα τρία γουρουνάκια, βάζοντας τις βάσεις για ακόμη μία διαδρομή που έμεινε ημιτελής μέχρι το φθινόπωρο του 2020, οπότε και ολοκληρώθηκε (Μαρία η έγκυος).
Tην επόμενη χρονιά οι ίδιοι, ξεκίνησαν το κάρφωμα ενός νέου σπορ πεδίου στη χαράδρα πιο χαμηλά, σε βράχια με ανατολικό προσανατολισμό (πεδίο “Μηλιόπαιδα”. Στη συνέχεια στην παρέα προστέθηκαν αναρριχητές από την Αράχοβα (Κοροδήμος, Μπάκουλης, Σαλπάς), από τη Λαμία ο Γιάννης Σκύφτης, από την Αθήνα ο Στέλιος Σιβισίδης και από τη Λιλαία ο Άκης Πανάγου με την συνεισφορά των οποίων το πεδίο ολοκληρώθηκε το 2019 διαθέτοντας συνολικά 18 σπορ διαδρομές δυσκολίας από 5a μέχρι 6c και μία διαδρομή 7b, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν ανάπτυγμα ίσο ή μεγαλύτερο των 30μ.
Τέλος, διαδρομές πολλών σχοινιών με μικτό ύφος (μόνιμα ρελέ, πλακέτες αλλά και ανάγκη χρήσης φυσικών ασφαλειών) ανοίχτηκαν στην περιοχή το 2017-18 από τους Μηλιά, Κοροδήμο και Αναστασόπουλο:
“Ο Μέγας Αλέξανδρος και η ωραία Ελένη” (170μ, VIΙ, 27/5/2017, Μηλιάς, Κοροδήμος) “Εξήντα αποχρώσεις του γκρι” (230μ, VIII-, A1, 28/10/2018, Μηλιάς, Αναστασόπουλος)
“Το πιλιέ των καραντίνερς”, περιγραφή:
1η σχοινιά: 57μ, V– (5a), 12 πλακέτες
Ξεκινάει σε πιλιέ με σπασμένα και συνεχίζει με εύκολη αναρρίχηση σε θετικό τοίχο καλά ασφαλισμένο. Στο τέλος, φθάνουμε σε μεγάλο πατάρι-διάζωμα με πουρνάρια και χώμα. Το ρελέ είναι στα δεξιά μας.
2η σχοινιά: 40μ, VI+ (6a/6a+), 16 πλακέτες
Είναι πολύ καλά ασφαλισμένη, ξεκινάει σε χαρακτηριστική ράμπα, συνεχίζει προς τα αριστερά σε σπασμένα για να καταλήξει σε τοίχο όπου και το crux της σχοινιάς. Στο τέλος, κίνηση σε σπασμένα και κρεμαστό ρελέ.
3η σχοινιά: 50μ, VII+ (6b+/6c), 18 πλακέτες
Είναι η πιο δύσκολη και όμορφη σχοινιά της διαδρομής. Καλά ασφαλισμένη, απαιτεί σωστή τεχνική, εμπειρία και δύναμη. Ξεκινάει σε σπασμένα, συνεχίζει σε πιλιέ, περνάει αριστερά από χαρακτηριστική στέγη για να ξαναβγεί αμέσως μετά δεξιά, σε όμορφο δίεδρο που οδηγεί στο τρίτο ρελέ (το πέρασμα αυτό προς τα δεξιά, είναι το crux της σχοινιάς και μπορεί να γίνει και τεχνητά).
Παρατήρηση: Εφόσον κάποιος το επιθυμεί και έχει μαζί του μια σειρά καρυδάκια, μπορεί να συνεχίσει την αναρρίχηση στην ορθοπλαγιά αυτή μετά το τέλος της διαδρομής, ακολουθώντας ακριβώς από πάνω του τις δύο τελευταίες εύκολες trad σχοινιές της “Ο μέγας Αλέξανδρος και η ωραία Ελένη”, (άλλα 35+ 35 = 70μ).
Στις 18.7.21, έγινε η πρώτη επανάληψη της δαδρομής, από τους Γιώργο Θεολόγη και Αλίκη Αναστασοπούλου. Μαζί τους, ήταν και ο Στέλιος Σιβισίδης.
