Γκιώνα, Πυραμίδα, “Incognito”, 4.8.2006 (Συντηρήθηκε το 2012) 450μ, V (ή 200μ V) Τζ.Μηλιάς, Α.Χαραλαμπάκη
Απαραίτητα υλικά: Δύο εξηντάρια σχοινιά, 10 σετάκια, μία σειρά καρυδάκια και μία σειρά μεσαία friends
Πρόσβαση: Από την Καλοσκοπή παίρνουμε το χωματόδρομο που ανεβαίνει προς τη Γκιώνα. Στη μεγάλη διασταύρωση (θέση Μνήματα) όπου μπορούμε να ακολουθήσουμε τρεις πιθανές πορείες συνεχίζουμε ευθεία και σε επόμενη διασταύρωση πάμε αριστερά (υπάρχει ταμπέλα με σήμανση προς Γκιώνα). Παρκάρουμε σε αριστερή φουρκέτα όπου ξεκινάει με καλή σήμανση το μονοπάτι για Βαθιά λάκα και Πυραμίδα. Σε μία περίπου ώρα, από το καλογραμμένο αυτό μονοπάτι φθάνουμε στα πρώτα λιβάδια όπου αφήνουμε το μονοπάτι για να κινηθούμε δεξιά μέχρι επίπεδο λιβάδι με σημάδια από παλιότερες κατασκηνώσεις. Από εκεί, σε 40΄περίπου και χωρίς να ακολουθούμε συγκεκριμένο μονοπάτι, φθάνουμε στη βάση της ορθοπλαγιάς της Πυραμίδας που ορθώνεται ακριβώς μπροστά μας. Συνεχίζουμε κινούμενοι προς τα δεξιά κάτω από την ορθοπλαγιά, περνάμε μεγάλη σάρα και δεξιά της, σε ελαφρά υπερυψωμένο σημείο ξεκινάει η διαδρομή σε χαρακτηριστική πλάκα. Στη βάση της πλάκας υπάρχει πλακέτα που χρησιμεύει ως ρελέ για τον ασφαλιστή και παράλληλα δείχνει την είσοδο της διαδρομής ενώ λίγο πιο πάνω υπάρχει ιμάντας σε διαμπερές. Η διαδρομή ακολουθεί την χαρακτηριστική κόψη ακριβώς αριστερά από την κόψη της Alpina.
Ιστορικό: Η Incognito ανοίχτηκε κατά λάθος, όταν η σχοινοσυντροφιά Μηλιάς, Χαραλαμπάκη θέλησαν να επαναλάβουν την Alpina. Τελειώνοντας την 1η σχοινιά, ο Τζ. Μηλιάς κατάλαβε ότι είχε μπει σε λάθος διαδρομή αλλά αποφάσισε αντί να γυρίσει πίσω να συνεχίσει, βλέποντας ότι το πεδίο ήταν καλό, χωρίς ιδιαίτερα σαθρά ή άλλες δυσκολίες. Έτσι, ύστερα από 2 σχοινιές βγήκε στην κόψη, είδε στα δεξιά του την κόψη της Alpina και σιγουρεύτηκε για το λάθος του. Συνέχισε το σκαρφάλωμα ακολουθώντας την νέα αυτή κόψη μέχρι την κορφή Πυραμίδα υποθέτοντας ότι επαναλαμβάνει κάποια άλλη παλιά διαδρομή. Καθώς όμως δεν συνάντησε καθόλου παλιά καρφιά ή άλλο σημάδι παλαιότερης διαδρομής γύρισε στην Αθήνα και ψάχνοντας και ρωτώντας επιβεβαίωσε ότι η διαδρομή δεν είχε ξαναγίνει. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 2010, ο Τζ. Μηλιάς μαζί με τους Άννα Τζιωμάκη, Νικόλα Γρηγορόπουλο και Δημήτρη Μαντζαβίνο επανέλαβαν τα πρώτα περίπου 200μ της Incognito (5 σχοινιές) και έβαλαν ρελέ με κρίκους ώστε να είναι δυνατή η κατάβαση με ραπέλ ενώ ασφάλισε με 2 πλακέτες και ένα πέρασμα προκειμένου να μπορεί κανείς να αποφύγει το σαθρό δίεδρο της 1ης σχοινιάς. Τέλος, το καλοκαίρι του 2011 επανέλαβε τη διαδρομή μαζί με το Γιώργο Κοροδήμο μέχρι την κορυφή, αφήνοντας ιμάντες σε διαμπερή και καταγράφοντας πλήρως ολόκληρη τη διαδρομή που συνολικά είναι 11 σχοινιές. Το καλοκαίρι του 2012, ο Τζ. Μηλιάς με τη Στ. Σεραφετινίδου έκαναν τη διαδρομή κουβαλώντας και τρυπάνι και αντικατέστησαν τα ρελέ, που είχαν ήδη οξειδωθεί και ήταν επικίνδυνα επειδή ανήκαν στην περίφημη ελαττωματική παρτίδα της rockland.
Περιγραφή:
1η σχοινιά (40μ): Κινείται αρχικά σε εύκολη πλάκα για να καταλήξει, ελαφρά δεξιά στη βάση διέδρου, λίγο σαθρού που όμως παίρνει καρυδάκια (V). Ακριβώς από πάνω υπάρχει μεγάλο πατάρι με καλή χαραμάδα στο δεξί του μέρος για καρύδια όπου κάνουμε το 1ο ρελέ. Στο πατάρι αυτό υπάρχει μία πλακέτα για ρελέ χωρίς όμως κρίκο για ραπέλ. Εναλλακτικά, (συνιστάται) μπορούμε αντί να σκαρφαλώσουμε το δίεδρο να περάσουμε από αριστερά σε όμορφο πέρασμα (V) που έχει ασφαλιστεί με δύο πλακέτες και να καταλήξουμε πάλι στο ίδιο πατάρι.
2η σχοινιά (40m):
Για τη δεύτερη σχοινιά ξεκινάμε το σκαρφάλωμα ακριβώς πάνω από την πλακέτα του πρώτου ρελέ (στο δεξί μέρος του παταριού) με πέρασμα V και πηγαίνοντας συνέχεια ελαφρά δεξιά βγαίνουμε στην κόψη όπου είναι και το 2ο ρελέ (δύο πλακέτες με κρίκους). Κάτω από τους κρίκους αυτούς υπάρχει και μεγάλο διαμπερές όπου έχει κόκκινο σχοινάκι από παλαιότερη υποχώρηση. Αν, ξεκινώντας από το R1, αντί να πάμε ελαφρά δεξιά, ακολουθήσουμε το αριστερό δίεδρο, μπορούμε να φθάσουμε κατ ευθείαν στο R3, σκαρφαλώνοντας μία μεγάλη όμορφη σχοινιά 60m, δυσκολίας V+/VI- που ασφαλίζεται καλά.
3η σχοινιά (40m):
Σκαρφαλώνουμε πάνω στην κόψη είτε περνώντας αρχικά δεξιά της, (V), είτε ακριβώς πάνω από το ρελέ σε πολύ όμορφη, λίγο πιο δύσκολη όμως, κατακόρυφη χαραμάδα-δίεδρο (V+). Και στις δύο περιπτώσεις, ασφαλίζουμε καλά με φρεντς και μεσσαία καρύδια. Στο 3ο ρελέ, έχει δύο πλακέτες με κρίκους. Σημειωτέον ότι στο 3ο ρελέ μπορούμε να φθάσουμε όπως ήδη αναφέρθηκε, κατ ευθείαν από το 1ο ρελέ με μία μεγάλη εξηντάρα σχοινιά από αριστερά, ακολουθώντας όμορφο δίεδρο χωρίς να περάσουμε καθόλου από το 2ο ρελέ (V+/VI-).
4η σχοινιά (40μ): Από το 3ο ρελέ, κινούμενοι ελαφρά αριστερά σε εύκολο πεδίο (III/IV) με λίγα χόρτα και φθάνουμε στο 4ο ρελέ (δύο πλακέτες με κρίκους).
5η σχοινιά (40μ): Κινούμαστε ελαφρά δεξιά, σε δίεδρο IV βαθμού που παίρνει καρυδάκια για να καταλήξουμε λίγο πιο πάνω σε εύκολο πεδίο και τελικά στο 5ο ρελέ (το οποίο έχει δύο πλακέτες με μεγάλα ναυτικά κλειδιά)
Από το ρελέ αυτό, έχουμε δύο επιλογές: Είτε να σταματήσουμε εκεί και να κατέβουμε με ραπέλ, είτε να συνεχίσουμε κινούμενοι στην κόψη μέχρι την κορυφή.
Πιο αναλυτικά, οι σχοινιές μετά την 5η σχοινιά, έχουν ως εξής:
6η σχοινιά (45μ): Τραβερσάρουμε εύκολα προς τα δεξιά, μπαίνουμε στο μεγάλο λούκι (ΙΙΙ) και μετά ανεβαίνουμε το μεγάλο δίεδρο αριστερά μας. Ρελέ σε δύο πλακέτες κοντά στο πυργάκι. Προσοχή στο τέλος του διέδρου, έχει σαθρά. Αριστερά είναι πιο εύκολα (IV+).
7η σχοινιά (55μ): Μπαίνουμε στο λούκι που βρίσκεται μπροστά μας και κάνουμε ρελέ στον τοίχο, σε δύο πλακέτες (III).
8η σχοινιά (55μ): Μπροστά μας τοίχος που μοιάζει λίγο σαθρός. Εδώ κάποιος προβληματίζεται αν πρέπει να πάει δεξιά (που όμως καταλήγει σε αδιέξοδο) ή αριστερά (όπου έχει καταρρίχηση και μετά μεγάλο εύκολο λούκι). Τελικά, ο τοίχος ακριβώς μπροστά μας, φαινομενικά πιο δύσκολος δεν είναι σαθρός, είναι η σωστή διαδρομή και η πιο εύκολη λύση (V-). Ρελέ δεν υπάρχει αλλά είναι εύκολο να φτιάξουμε με φυσικές ασφάλειες. Μέχρι το τέλος της διαδρομής, δεν υπάρχουν άλλα μόνιμα ρελέ.
9η σχοινιά (60 μέτρα): Αρχή σε εύκολες πλάκες, συναντάμε διαμπερές με ιμάντες, μετά ακολουθούμε την κόψη και πλάκες (IV).
10η σχοινιά (60μ): Σε πλάκες, χορτάρια , μικρό δίεδρο. Eύκολη (III/IV)
11η σχοινιά (60μ): Πλάκες και χορτάρια οδηγούν σε δίεδρο περίπου 10μ (V-). Περπάτημα 5 λεπτά και φθάνουμε στην κορυφή. Εναλλακτικά, το δίεδρο αυτό μπορούμε να το αποφύγουμε από δεξιά.
Επιστροφή: Αν σταματήσουμε στην 5η σχοινιά, κατεβαίνουμε με 4 ραπέλ, R5→R4, R4→R3, R3→ R2 και από το R2→ κάτω (κατευθείαν κάτω με ραπέλ 50-55 μέτρων χωρίς να περάσουμε από τις πρώτες δύο σχοινιές της διαδρομής). Αν κάνουμε την πλήρη διαδρομή, κατεβαίνουμε από το κανονικό μονοπάτι της κορυφής.
Ανάπτυγμα:
1η σχοινιά: 40μ (2 πλακέτες στην αριστερή παραλλαγή)
2η σχοινιά: 40μ,
3η σχοινιά: 40μ,
4η σχοινιά: 40μ,
5η σχοινιά: 40μ,
6η σχοινιά: 45μ ενώ όλες οι σχοινιές που ακολουθούν είναι μεγάλες (περίπου 50-60 μ.). Συνολικά το ανάπτυγμα είναι περίπου 450 μ.
Παρατηρήσεις: Πρόκειται για μία trad βουνίσια διαδρομή που όμως διαθέτει στο πρώτο μισό της κανονικά ρελέ που επιτρέπουν την επιστροφή με ραπέλ (αν σταματήσουμε στην 5η σχοινιά) ή την υποχώρηση αν κάτι δεν πάει καλά. Η διαδρομή ασφαλίζεται με φυσικές ασφάλειες και είναι ιδανική για σχοινοσυντροφιές που μπορούν να κάνουν περάσματα V βαθμού με καρυδάκια και θέλουν να σκαρφαλώσουν στο βουνό.
